Wat een bijzonder schooljaar is het geweest!
De weken zijn letterlijk voorbij gevlogen.
Jayden had door corona veertien weken thuisonderwijs en daarna kwam hij weer in het schoolritme terecht.
Hoewel ik me had voorgenomen om de tijd dat hij weer op school was echt goed te benutten, voelde het alsof ook die weken zomaar voorbij waren.
Aanstaande donderdag is zijn laatste schooldag en mag hij trakteren, want zijn verjaardag valt deze zomer in de vakantie!
Jayden gaat naar het speciaal basisonderwijs, met een continu rooster.
Hij blijft tussen de middag op school om te lunchen.
Zijn school heeft bewust gekozen voor vijf volledige dagen, zonder halve dagen, omdat veel kinderen tijdens schooluren ook therapieën volgen.
Voor Jayden zijn dat fysiotherapie, ergotherapie en logopedie.
Daarnaast is er veel aandacht voor sport en beweging.
Twee keer per dag spelen ze buiten, er is twee keer per week gymnastiek, en de school heeft een zwembad waar iedere twee weken gezwommen wordt.
Sommige kinderen volgen zelfs hydrotherapie.
De vraag hoe Jayden geestelijk ontwikkeld is, blijft lastig voor mij om in te schatten.
Ik kan het niet vergelijken met broertjes of zusjes.
Op school wordt hij regelmatig getest om te kijken welke klas het beste bij zijn niveau past.
Er werd vastgesteld dat Jayden ongeveer twee jaar achterloopt in woordenschat en taal.
Toch probeer ik de focus vooral te leggen op zijn eigen tempo.
Iedere stap, hoe klein ook, is voor ons een enorme mijlpaal, en we zien dat hij het laatste jaar veel vooruitgang heeft geboekt, vooral in zijn taalgebruik.
Hij maakt nu steeds duidelijkere en vollere zinnen, en hoewel hij door de spierspanning in zijn mond moeite heeft met bepaalde klanken, gaat zijn verbale communicatie met sprongen vooruit.
Op school werken ze dit jaar aan letterherkenning en het maken van eenvoudige zinnen, vaak ondersteund door pictogrammen.
Jayden vindt het leuk om op zijn iPad woorden zoals “mama,” “papa,” “opa” en “oma” te typen.
Pasgeleden schreef hij zelfs met de hand een briefje “voor mama.” Dat was echt een emotioneel moment voor me!
Vaak reageren anderen wat neerbuigend, omdat hij met zijn zeven jaar misschien achterloopt op leeftijdsgenoten,
maar voor ons betekent iedere stap een enorme overwinning.
Ook in rekenen zet Jayden stappen.
Dit jaar heeft hij hard gewerkt aan cijferherkenning, en tijdens de thuisonderwijsperiode door corona hebben we samen wat eenvoudige sommen geoefend.
Ik merk wel dat rekenen nog niet echt zijn interesse heeft, maar we blijven op speelse wijze oefenen, zodat het kwartje misschien snel valt.
Gelukkig gaat Jayden volgend jaar met dezelfde klas een groep hoger. Ik ben ontzettend benieuwd naar zijn groei in het nieuwe schooljaar
Reactie plaatsen
Reacties