Als mantelzorgmama weet ik dat mijn leven een unieke mix is van liefde, verantwoordelijkheden en soms ook uitdagingen.
Het is een rol die me vervult, maar die me ook vraagt om sterk te zijn, zowel voor mijn kind als voor mezelf.
Vandaag wil ik een kijkje geven in een typische dag in mijn leven.
De dag begint vroeg.
Terwijl de zon langzaam opkomt, ben ik al druk in de weer.
Mijn kind, Jayden, heeft speciale behoeften en dat betekent dat onze ochtendroutine wat langer kan duren.
Ik begin met het klaarmaken van ontbijt terwijl ik ervoor zorg dat hij zijn medicatie op tijd krijgt.
Het is een dagelijkse strijd om hem uit bed te krijgen, maar met wat liefdevolle aanmoediging en zijn favoriete ontbijtkom maken we er een gewoonte van.
Na het ontbijt is het tijd voor de persoonlijke verzorging.
Ik help Jayden met aankleden en hem aanmoedigen om zelf dingen te proberen.
Soms lukt dat, en soms is er wat meer geduld voor nodig.
Maar elke kleine overwinning is belangrijk en geeft ons beide een goed gevoel.
Na de ochtendroutine moet Jayden naar school.
Het afscheid gaat de ene keer beter dan de andere, maar hij kijkt er altijd naar uit om met zijn vrienden te zijn.
Het geeft me ook een beetje ruimte voor mezelf.
Dan begint mijn ‘werk’ als mantelzorgmama echt.
Dit houdt in dat ik gesprekken voer met school, artsen en hulpverleners.
Er zijn vaak formulieren in te vullen, aanvragen voor voorzieningen en andere administratieve zaken die de zorg voor Jayden gemakkelijker moeten maken.
Tussen de telefoontjes door probeer ik ook de huishoudelijke taken te doen.
Het is een constante balans tussen zorgen voor Jayden en de dagelijkse verplichtingen van het huishouden.
Soms voel ik me overweldigd, maar ik herinner mezelf eraan dat ik niet perfect hoef te zijn; het is oké om hulp te vragen
en momenten van rust voor mezelf te nemen.
Als Jayden weer thuis is, genieten we samen van wat quality time.
We spelen met zijn favoriete speelgoed of kijken samen op de ipad.
Dit zijn de momenten waarop ik het meeste van hem leer en onze band versterkt.
Zijn lach en blijdschap zijn een enorme bron van energie voor me.
De avond brengt zijn eigen uitdagingen met zich mee.
Na het avondeten is het tijd voor de bedtijdroutine, wat vaak gepaard gaat met verhalen, knuffels en soms wat weerstand van Jayden.
Maar als hij eindelijk in bed ligt en ik hem een kus geef, weet ik dat alles wat ik doe het waard is.
Als mantelzorgmama is het belangrijk om te reflecteren op mijn rol en wat het voor mij betekent.
Ja, het kan soms zwaar zijn.
Er zijn dagen dat ik me eenzaam voel of het gevoel heb dat ik er alleen voor sta.
Maar het zijn ook de momenten van vreugde, liefde en verbinding die me herinneren aan de reden waarom ik deze rol op me heb genomen.
Ik ben dankbaar voor de steun van vrienden en familie.
Zij helpen me om de lasten te delen en me eraan te herinneren dat ik niet alleen ben in deze reis.
Mantelzorg is niet alleen een verplichting, het is ook een kans om te groeien en te leren, zowel voor mij als voor Jayden.
Dus, aan alle andere mantelzorgers daarbuiten: we zijn samen in dit avontuur.
Laten we elkaar steunen en de mooie momenten vieren, zelfs temidden van de uitdagingen. Jullie zijn geweldig en jullie inzet wordt gewaardeerd! 💖
Reactie plaatsen
Reacties